Health Testing

Patella Luxatie (PL)

Heupdysplasie (HD)

Elleboogdysplasie (ED)

Hemivertebra (HV)

​

​

​

​

 

 

Mucopolysaccharidose  - Sanfilippo-sydroom - Type IIIB (MPS3b)

Chondrodysplasie (CDPA) en -dystrofie (CDDY) (IVDD-risk) 

Degeneratieve myelopathie exon 2 (DM exon 2)  

Hyperuricosurie (HUU/SLC) 

Maligne hyperthermie (MH)  

Progressieve retina atrofie (prcd-PRA)  

K Locus

Brachyury

​

​

​

​

​

Bobtail-gen: Brachyury / Anury (Bobtail-gen / Korte staart / T-Box)

De ruggengraat bestaat uit een reeks kleine botjes, wervels genaamd. De staart van de hond is het laatste segment van de ruggengraat en bestaat uit wel 23 kleine wervels. De normale staartlengte en het aantal wervels variëren aanzienlijk bij honden, maar het aantal binnen een ras kan gelijk zijn of met één of twee verschillen. De staartlengte is afhankelijk van het aantal staartwervels, dat aanzienlijk kan variëren per individu. De botten van een normale staart zijn groter aan de basis en lopen geleidelijk taps toe naar de punt, waardoor een puntige indruk ontstaat.

Een natuurlijke bobtail is een hondenstaart die ongewoon kort groeit of volledig ontbreekt als gevolg van een genetische mutatie. Een korte staart met variabele lengte wordt ook wel brachyury genoemd, en een volledig gebrek aan wervels wordt anurie genoemd . Bij een bobtail ontbreken enkele wervels; het uiteinde van de staart ziet er enigszins stomp uit. De mutatie die verantwoordelijk is voor het bobtailfenotype is bij veel rassen geïdentificeerd (maar niet alle bobtailrassen). De mutatie zit in het t-box-gen en bij Laboklin is een DNA-test beschikbaar.

De overerving is autosomaal dominant, wat betekent dat wanneer een hond één kopie van de mutatie (heterozygoot N/T) erft, hij van nature een korte staart heeft. Honden met twee kopieën (homozygoot T/T) van het T-Box-gen sterven in de baarmoeder en worden geresorbeerd, wat resulteert in een kleiner nest. Puppy's die geboren worden met twee kopieën van het T-Box-gen, zullen ernstige anatomische afwijkingen hebben, waaronder Spina Bifida, die ernstig genoeg zijn om euthanasie te vereisen.

​

Deze mutatie voor kortstaartigheid werd oorspronkelijk ontdekt in de Pembroke Welsh Corgi, maar veroorzaakt  ook distincieve korte staarten in meerdere andere rassen, voornamelijk herdershonden en jachtrassen. Deze mutatie is niet de oorzaak van korte staarten bij bepaalde andere rassen, waaronder Spaniels, Schnauzers en Rottweilers. Een DNA test helpt ook om vast te stellen of een hond gecoupeerd is of een natuurlijke korte staart heeft.

 

 

Normaal/niet aangedane hond (N/N):

De hond heeft twee exemplaren van het normale gen en heeft een normale staart.

Drager = heterozygoot (N/T): 

De hond draagt één kopie van het normale gen en één kopie van het mutante gen, de hond heeft van nature een korte staart. Heterozygote honden kunnen de mutatie met een waarschijnlijkheid van 50% doorgeven aan hun nakomelingen. 

Homozygoot voor de mutatie (T/T):

Deze bestaat niet en wordt als dodelijk beschouwd.

​

Mogelijke resulaten na een genetisch onderzoek:

1. Vrij (homozygoot normaal): Een hond die de ziekte niet heeft en deze kan derhalve de genetische afwijking niet doorgeven aan diens nakomelingen.

2. Drager (homozygoot afwijkend): De hond draagt één kopie van het normale gen en één kopie van het mutante (zieke) gen.

3. Lijder (heterozygoot): Een lijder heeft twee afwijkende genen en kan de ziekte zelf krijgen. Een lijder geeft de erfelijke aandoening door aan zijn nakomelingen.

 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​